میرا

عصر جمعه باشه، نتونی بیرون بری،دلت یه چیزی مثلِ اسنک بخواد ولی رژیم باشی، تنها باشی،آقاتون باغ باشه و نتونه حتی بهت اس ام اس بده، رضا یزدانی گوش کنی و بین گذشته و حال کرخت بشی...نول لازم باشی و تو ترک باشی...

پ ن: میرا کتابیه که تازه تموم کردم.یه داستان از کریستوفر فرانک که البته دیگه چاپ نمی شه.داستانِ یه پسره که از زندگی روزمره اش مینویسه و با استفاده از تخیل و جامعه کمونیستیِ موجود و اغراق ،شهری رو توصیف می کنه که تو اون مالکیت معنی نداره،و افراد مالک هیچ چیز حتی احساسشون نیستن! و همه چیز تحت کنترلِ "سربازان دشت و حکومت"ِ و تو باید هرکاری که گفته میشه انجام بدی در غیراینصورت به "خانه اصلاح" فرستاده میشی که تو رو مجبور می کنه به مثلِ همه بودن.و تو میشی "یک نفر میان هزاران نفر".